Krótka historia pewnego spisku

Sądząc z poniższego plakatu (z nieudolnie doklejoną przez grafików polską aktorką), wypuszczonego przez dystrybutora zwiastuna, a także spotu telewizyjnego (dumnie głoszącego „Sharon Stone kontra Weronika Rosati”) – można sądzić, że „Spisek” to wysokobudżetowa, międzynarodowa produkcja, w której rodzima aktoreczka gra jedną z głównych ról, dzięki czemu pokaże się wielkiemu światu i rozpocznie zapowiadaną szumnie hollywoodzką karierę. Rosati spogląda na potencjalnego widza ze wszystkich materiałów promocyjnych i zdaje się mówić: „chodź, kup bilet, zobaczysz, jak udało mi się spełnić amerykański sen!”.

A jak jest w rzeczywistości? „Spisek” to tak naprawdę „Largo Winch 2”, druga część adaptacji popularnej w Europie belgijskiej serii komiksowej, opowiadającej o przybranym synu znanego multimiliardera, który po śmierci ojca dziedziczy nie tylko gigantyczną fortunę, ale też jego wrogów. Weronika Rosati gra uratowaną przez Wincha dziennikarkę, pojawia się w jednej scenie (w dodatku – w chaotycznie zmontowanej sekwencji pościgowej, gdzie ledwo widać twarz aktorki), a jej postać nie ma najmniejszego wpływu na fabułę. O jakiejkolwiek konfrontacji z bohaterką graną przez Sharon Stone w ogóle nie ma mowy, bo obie panie w filmie się nie spotykają. W zasadzie Rosati miała sporo szczęścia, że nie została wycięta w postprodukcji.

Po raz kolejny reklamy rażąco rozmijają się ze stanem faktycznym. Po raz kolejny Kino Świat kłamie widzowi w żywe oczy. I wreszcie – po raz kolejny polski dystrybutor, zamiast przyciągnąć inteligentnie przygotowaną kampanią, próbuje złapać w swe sidła naiwniaków, liczących na gościnne występy rodzimych gwiazdek w wielkich superprodukcjach. Choć nie jest to oszustwo tak groteskowe, jak w wypadku opisywanego przez Jakuzziego zwiastuna „Rabbit Hole”, promocja „Spisku” to następny przypadek obrzydliwego kłamstwa, bez cienia wstydu rozpowszechnianego przez dystrybutora w celu nabicia kabzy zarobionymi na frajerach banknotami. Do tego dochodzi tytuł, nie będący w żadnym wypadku efektem głupoty tłumacza – Kino Świat próbuje zataić, że „Spisek” to „Largo Winch 2”, bo pierwsza część nie poradziła sobie w naszym kraju zbyt dobrze. Gdyby nie obecność Weroniki Rosati, na której dystrybutor zbudował całą kampanię, „Largo Winch 2” prawdopodobnie w ogóle nie wszedłby do polskich kin.

Zastanawia mnie tylko jedno – kiedy pojawią się pierwsze wiadomości o tym, że jakiś Bogu ducha winny pracownik kina oberwał po twarzy od wściekłego, rozczarowanego widza? Bo zagrań podobnych do zastosowanego w tym wypadku przez Kino Świat jest coraz więcej, przy czym stają się one coraz bardziej kłamliwe i żałosne. Dystrybutorom nie wystarcza już tłumaczenie tytułów tak, by nawiązywały do wcześniejszych hitów, teraz cała kampania podporządkowana jest zdobywaniu widza na chama, bez jakichkolwiek granic w rozpowszechnianiu błędnych informacji. Ale panom z Kina Świat to raczej nie przeszkadza – siedzą teraz pewnie w swoim biurze, liczą zyski i śmieją się z tłumów frajerów, których udało im się zagonić do kina. A kiedy pojawia się problem piractwa, to oni jako pierwsi narzekają, mówiąc o oszustwie i braku uczciwości.

Poniżej cała „wielka rola” Weroniki Rosati w „Spisku”: